Eski bir İstanbul adeti:
Muharrem goygoycuları
Goygoy, günümüzde sözlüklerde geçen ilk anlamında kullanmadığımız kelimelerden biridir. Yansımalı ses olan goygoyun sözlüklerdeki ilk anlamı şöyle geçer: “Muharrem ayında kapı kapı dolaşıp yiyecek maddesi dilenenlerin söyledikleri mâni, kaside vb.” şeklinde geçiyor. İkincisi ise hepimizin duyar duymaz aklımıza gelen mecaz anlamı: Bilgisizce ve gereksiz yere yapılan konuşma.
Sözlüklerde goygoya iki anlam verirken goygoycuya dört anlam verilmiş. İlki “Eskiden muharrem ayının ilk günlerinde gruplar halinde dolaşarak dilenenler için kullanılan bir tabir.” İkincisi şakşakçı, üçüncüsü Bilgisizce ve gereksiz yere çok konuşan kimse ve dördüncü dilenci. Bugün goygoycu denilince akla şakşakçı ve boş konuşanlar geliyor. Muharrem dilencileri anlamı unutuldu.
Eski İstanbul’u ve âdetlerinden bahseden kitaplarda teferruatlı bir şekilde anlatıldığı üzere İstanbul’a has âdetlerden biri de Muharrem ayının ilk on günü goygoycu adı verilen engellilerden oluşan bir grubun topluca dilenmeye çıkmaları idi.
